dukać — ndk I, dukaćam, dukaćasz, dukaćają, dukaćaj, dukaćał, dukaćany pot. «czytać niewyraźnie, nieudolnie, jąkając się; sylabizować, bąkać» Mozolnie, ledwo, z trudnością dukał drukowany tekst … Słownik języka polskiego
dukanie — n I rzecz. od dukać … Słownik języka polskiego
sylabizować — ndk IV, sylabizowaćzuję, sylabizowaćzujesz, sylabizowaćzuj, sylabizowaćował, sylabizowaćowany «czytać nie całymi wyrazami, lecz głoska po głosce, łącząc głoski w sylaby; czytać z trudem, niepłynnie, dukać» Dziecko sylabizowało tytuły w gazecie. Z … Słownik języka polskiego
stękać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stękaćam, stękaća, stękaćają {{/stl 8}}– stęknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, stękaćnę, stękaćnie, stękaćnij, stękaćnął, stękaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać głuche, ciężkie westchnienia : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sylabizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, sylabizowaćzuję, sylabizowaćzuje, sylabizowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} czytać niewprawnie, łącząc głoski w sylaby, nie odczytując całych wyrazów; dukać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sylabizować czytankę z elementarza. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydukać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dukać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień